Agile dönüşüm sürecindeki konulardan birisi dokümantasyonun nasıl tutulacağıdır. Agile dünyada dokümantasyon yoktur düşüncesi oluşabiliyor. Agile yaklaşımların en popüleri olan Scrum’ın Product Backlog ürünü bu yanlış anlaşılmaya sebebiyet veriyor. Tüm yapılacaklar PBI’lar ve PBI kapsamında beklentinin yer aldığı kabul kriteri var ise dokümantasyona ne gerek var deniliyor. Yanlış anlaşılan noktada burası. Yanlış olduğunu da Agile manifesto söylüyor. Çünkü manifestodaki maddelerinden birisi “Dokümantasyondan ziyade çalışan yazılıma daha fazla değer veririz.” Yani dokümantasyon var yalnız çalışan yazılım dokümantasyondan daha değerlidir. Geleneksel yaklaşımda onlarca, yüzlerde doküman yazılıyor, doküman üzerinden onay alınıyor, talep sahibi doküman üzerinden nasıl bir süreç veya ekran olacağını öğreniyor. Dokümantasyonda æçherşey çok güzel olabilir fakat yazılım süreci başladığında birçok problemle karşılaşılabilir, değişiklikler yapılmak zorunda kalınabilir. Herşey dokümandaki gibi tasarlansa bile beklendiği gibi olmayabilir. Buna benzer durumlarla birçok kez karşılaştım. Ürünün çalışan küçük bir parçası bile bütün dokümanlardan çok daha kıymetli, artırımsal olarak da ürün gelişerek ilerlemektedir. Yüzlerce doküman herhangi bir değer oluşturmazken ürünün çalışan küçük bir parçasında bile üretilen değer bulunmaktadır.
Yalnız üretilen değer dokümanı ortadan kaldırmak anlamına gelmiyor. Kurumsal hafızanın devamlılığını sağlamak veya regülatif sebeplerden dolayı doküman hazırlanmalıdır. Dokümanın ne detayda olacağına ise takım karar verebilir. Doküman hazırlama işin bir parçası ise BİTTİ tanımına eklenip kalitenin bir parçası olabilir.